Dorien Draps Wat krijg je als je een groep beginnende hikers samenbrengt in het epicentrum van de Europese outdoorwereld? Een magische reis die zoveel meer is dan een wandeltocht langs de bekende toppen van het Mont Blanc-massief. 5 dagen lang duiken we samen met Travelbase helemaal in het hiking bad terwijl we de enkele mooie etappes van de wereldberoemde Tour du Mont Blanc wandelen. We komen aan met een backpack vol moed en gaan naar huis met kleren die ruiken naar avontuur, een netvlies vol prachtige landschappen, dankbaarheid voor het lijf dat ons naar de toppen bracht, geloof in onszelf én in elkaar. Want als er een ding is dat we hier allemaal mochten ervaren, dan is het hoe wandelen mensen met de meest uiteenlopende verhalen kan samenbrengen. Op het pad zijn we allemaal gelijk.
Spijt dat je deze reis gemist hebt? Zet je in de zetel, pak er een kop thee bij en duik hieronder mee in ons verhaal. En als het prikkelt om ook eens mee te gaan, schrijf je dan in op de nieuwsbrief van Op Wandel. De data voor 2024 zijn nog niet bekend maar zodra er nieuws is, ontvang je de updates in je mailbox.
Tour du Mont Blanc: parel van de Alpen
De Tour du Mont Blanc (TMB) is een wandeltocht 175 kilometer lang door Frankrijk, Zwitserland en Italië. Het is de populairste langeafstandswandeling van Europa. Mensen van over de hele wereld komen hiernaartoe om 10 dagen lang te stappen rond de 400 bergtoppen en 40 gletsjers van het Mont Blanc massief. Met als übertop natuurlijk die van de Mont Blanc zelf op 4809 meter hoogte.
Wie de hele tocht uitwandelt, heeft zo’n 10.000 hoogtemeters op z’n palmares staan. De tocht valt dus niet te onderschatten, maar dankzij de goed onderhouden paden, de duidelijke bewegwijzering, het huttennetwerk en de vele voorzieningen langs de route is hij goed te doen. Je wisselt bergen en uitstekende rotsen af met valleien en schilderachtige dorpjes. Pluspunt: elk land heeft een eigen cultuur, wat betekent dat je van de tocht ook een culinaire beleving kan maken.
Tour du Mont Blanc
Je kan ervoor kiezen om in hutten te slapen maar omdat de route zo populair is, is dat geen evidentie. Vaak is alles al volgeboekt en liggen ook de prijzen aan de hoge kant. Je ervaart meer vrijheid in een tentje. Je kan dan wildkamperen (regels per land), slapen op campings langs de route of op de bivakzones die sommige berghutten aanbieden.
Je kan de route op verschillende plekken starten. Het populairste vertrekpunt is Les Houches in Chamonix (Frankrijk). De meeste mensen starten daar en wandelen de route tegen de klok in. Je zal niet de enige zijn. Omdat de TMB één van de spectaculairste berglandschappen van Europa voorschotelt, zijn er ook veel hikers op wandel. Een paar tips om de drukte te ontlopen:
- start op een andere plek
- begin vroeg in de ochtend met wandelen
- wie genoeg ervaring heeft, kan buiten het hoogseizoen wandelen als de weersomstandigheden het toelaten (hoogseizoen = juli en augustus)
- ervaren hikers kunnen ook één van de vele varianten op de originele TMB wandelen. Die zijn een pak technischer en fysiek zwaarder, maar ook wel rustiger.
Meer info op de officiële website: autourdumontblanc.com
The Mont Blanc trail met Travelbase
Je kan de TMB dus helemaal zelf organiseren en wandelen. Dan geef je jezelf helemaal over aan de ervaring, de hiking culture en community. Maar misschien is 10 dagen wandelen voor jou te veel van het goede. Daarom ontwikkelde Travelbase een gebalanceerde route die de mooiste highlights bundelt in een periode van 5 volle wandeldagen. De aangepaste route is 65 km lang en de etappes variëren tussen de 10 en 15 km.
Het voordeel van een georganiseerde reis is dat je je geen zorgen hoeft te maken over bagage, praktische vraagstukken, overnachtingen of veiligheid. De ervaren rangers van Travelbase zijn er namelijk om je bij elke etappe te ondersteunen en te helpen waar nodig. Ze geven je briefings, advies en aanwijzingen zodat je tocht vlekkeloos kan verlopen. Ook leuk: je kan kiezen voor bagagetransport. Zo geniet je van alle voordelen van een meerdaagse wandeltocht, maar dan wel zonder al het gewicht op je rug. Je kan ook kampeermateriaal huren zodat je zelf geen grote investering hoeft te maken. Met andere woorden: een georganiseerde reis is ideaal voor beginnende hikers.
Je start de trail in een groep van ongeveer 30 mensen, maar het is niet de bedoeling dat de groep altijd bij elkaar blijft. Je krijgt de route en een GPX-tracker met noodsignaal mee zodat je de tocht zelfstandig en op eigen tempo kan wandelen. The best of both worlds! Wil je toch samen wandelen? Dan kan dat natuurlijk ook. Je hebt gegarandeerd mooie gesprekken met gelijkgestemden. Samen wandelen, dat kweekt een band.
Meer info op de officiële website: themontblanctrail.com
Aankomst in Chamonix: gezellige hometown van outdoorlovers
Chamonix is een prachtige stad. Elke hoek ademt avontuur en buitensport terwijl de gebouwen recht uit een sprookje lijken te komen. Er hangt een internationale maar toch ook gemoedelijke sfeer in de lucht. Je kan hier uren rondslenteren, gigantische outdoorwinkels bezoeken of iets drinken op een van de vele gezellige terrasjes. Altijd met zicht op bergen in de achtergrond. Chamonix is de stad bij uitstek waar de natuur nooit ver weg is.
Aan de vooravond van de trail komen we met de wagen aan op de camping in Chamonix. Samen met Dimitri, Emane en Lobke vormde ik een carpoolteam richting Chamonix. We vertrokken rond 8 uur ‘s ochtends in Leuven en ongeveer 10 uur later kwamen we aan. De elektrische wagen van Dimitri bracht ons probleemloos naar de Europese hoofdstad van de outdoor. Een aangename rit! Niet alleen dankzij het gezelschap, maar ook dankzij de rustige manier waarop je met een elektrische wagen rijdt. De route wordt opgedeeld in behapbare brokken met korte oplaadpauzes, die de ideale break bieden om je benen te strekken en iets kleins te eten of te drinken. Daardoor leek de rit voorbij te vliegen. Hoe dichter je bij de bergen komt, hoe mooier de panorama’s worden. Naast carpoolen kan je ook met het openbaar vervoer zoals een bus of trein naar Chamonix komen. Travelbase voorziet shuttles om je van het station naar de camping te brengen.
Na een gezellige kennismaking en de uitgebreide briefing van de rangers van Travelbase, duiken we vol goede moed ons tentje in. Klaar voor de eerste wandeldag!
Dag 1: van Les Contamines-Montjoie naar Les Chapieux
Het was een korte nacht. Om 4 uur begon het stevig te onweren. Niemand deed nog een oog dicht. Wanneer we opstaan en inpakken, wordt duidelijk dat de weersvoorspellingen er voor de rest van de dag ook niet goed uitzien. De bergen hangen vol onweer. Dus beslissen we om voor de veiligheid de eerste etappe te skippen. Initieel zouden we van Les Contamines-Montjoie naar Les Chapieux wandelen, langs de Col du Bonhomme (2329 m). Een pittige dag van 15 kilometer, 1000 stijgingsmeters en 700 meter dalen. Dat plan laten we links liggen. We kiezen voor een transfer naar Les Chapieux en van daaruit maken we een dagwandeling naar Ville des Glaciers en Refuge des Mottets. Ideaal om de beentjes los te lopen en te wennen aan wandelen op hoogte. Jammer van de eerste dag, maar we blijven lachen. “Dit is ook avontuur, hé!”, klinkt het in de groep. Achteraf hoorden we verhalen van hikers die op de bergpas in een stevige hagelbui terecht waren gekomen. Gelukkig kwamen ze er met de schrik van af. Zo zie je maar: de bergen zijn altijd baas. Zet je veiligheid op de eerste plaats en voorzie altijd een plan B.
Het gezellige Les Chapieux is meteen onze eerste aanraking met sfeervolle bergdorpjes waar hikers samenkomen om uit te rusten. “These villages are straight out of fairytales,” hoorde ik enkele Amerikanen zeggen. En ze hebben gelijk! We slapen in een prachtig decor en verorberen ons welverdiend krachtvoer in een gezellig en authentiek pizza-restaurantje terwijl het buiten pijpenstelen regent. Pizza smaakte nog nooit zo goed.
Dag 2: van Les Chapieux naar Courmayeur
Opnieuw een nachtje vol onweer. Op een gegeven moment dacht ik dat de regen nu wel op moest zijn, want het bleef maar gieten. Uren aan een stuk. Bij het ochtendgloren klaart het gelukkig op. Een magere troost want we zijn allemaal doodmoe. Maar de blauwe lucht en zonnestralen op ons gezicht geven ons weer wat leven. Vandaag hiken we van Frankrijk naar Italië over de Col de la Seigne (700 m stijgen, 500 m dalen). Het wordt een prachtige etappe van 12 kilometer met mooie vergezichten, maar we moeten wel voortmaken. Omdat het weer nog onstabiel blijft, is het belangrijk om voor de middag over de col te zijn. Een col of bergpas is de begaanbare overgang tussen hogere bergtoppen, een beetje zoals een zadel. Het is vaak het hoogste punt van je wandeling en op de col kan het stevig waaien. Daarom zetten we de pas erin. Iedereen haalt de top met gemak en wordt getrakteerd op een schouwspel van bergtoppen en valleien. Samen grenzen verleggen in de bergen is zo schoon.
Niet veel later begint het opnieuw te regenen. Het koelt af en we stoppen bij een refuge aan de voet van een gletsjer voor een warme chocomelk. Alsof het zo moest zijn, klaarde het daarna weer op. In de volle zon dalen we verder af langs stromend en helderblauw water richting camping HOBO. We zetten ons tentje op en hebben vanuit de tent zicht op een gigantische muur van bergtoppen. Maar ook in de binnenruimtes van de camping is het gezellig. Er werd goed nagedacht over de inrichting, de muziek én de menukaart. Dit is zo’n plek waar je uren kan blijven babbelen en genieten.
Dag 3: van Courmayeur naar La Fouly
Eindelijk een rustige nacht! Na een gezellige avond op de camping waar we enkele verjaardagen vierden en een goed nachtje slapen, zijn we helemaal klaar voor de wandeling naar La Fouly in Zwitserland. We wisselen de hele tijd af tussen “bonjour” en “ciao” afhankelijk van het land waarin we wandelen. De groep hangt intussen stevig aan elkaar en diepe gesprekken worden afgewisseld met luid gelach. Deze toffe bende is helemaal klaar voor een tocht van 13 kilometer met 700 meter klimmen en 900 meter dalen.
Helaas zijn de weergoden ons nog steeds niet goed gezind. We starten onze wandeling in de regen en koude wind. Gelukkig zijn we niet alleen met onze miserie. Op het ritme van het rustgevende geklingel van koebellen wandelen we naar Grand Col Ferret. Al hebben ze het pad wel bijzonder glibberig voor ons gemaakt. Wanneer we bijna op de col zijn, begint het te sneeuwen. De mist komt op en we zien nog maar enkele meters voor ons. One team, one dream! De onderlinge solidariteit is groot en we helpen elkaar naar de top. Niet alleen onze groep is behulpzaam, ook de andere hikers. Ik ontmoet verschillende internationale mensen. Waaronder ook Truman uit Colorado. In Amerika hebben ze gigantische natuurparken, toch zegt hij dat onze Alpen veel weidser en uitgespreid zijn. Als een Amerikaan dat zegt, moet er wel iets van waar zijn.
Het wordt traditie om onszelf in de refuge te belonen met een warme chocomelk. In Refugio Elena doen we er nog een schepje bovenop met een lekkere tas soep met brood en kaas. Vol energie dalen we af naar La Fouly. Zwitserland toont zich meteen van haar mooiste kant. Dromerige chalets, helder water, alpenweides vol bloemen… Eén woord: wunderbar.
De camping in La Fouly ligt vlak bij het gezellige dorpscentrum. Daar reserveren we een paar tafels in Auberge des Glaciers om een heerlijke fondue naar binnen te werken. Het is een avond die voor altijd in mijn hart zal zitten. Lachen, babbelen en genieten met mensen waarmee je net de hele dag werd overgeleverd aan de wetten van de natuur. Hiken in de bergen, het doet wat met een mens. Met een rode blos wandel ik het restaurant buiten. Voor ik mijn tentje induik, neem ik de tijd om even tussen de tentjes te staan. Hier en daar brandt nog een lampje. Onder een glinsterende sterrenhemel word ik overvallen door een gevoel van trots en puur geluk. Ik ben zo fier op de Opwandelaars die hier elke uitdaging van de trail trotseren. Elke dag gaat het vlotter. Stap voor stap worden het echte hikers.
Dag 4: van La Fouly naar Trient
We worden wakker met sterretjes in onze ogen want vandaag wordt een zonovergoten dag. Het is alsof dat besef ons allemaal doet openbloeien. We maken ons sneller dan snel klaar voor een tocht van 15 kilometer door Zwitserland. We beginnen de dag bij Champex-Lac waar we bij bakkerij La Gentiane nog snel een taartje van bosbessen verorberen. Nodig en lekker krachtvoer voor een klim van bijna 800 hoogtemeters. Gelukkig stijgen we door het bos en kunnen we profiteren van de schaduw van de bomen en toch voelen we de hitte drukken. Iets wat we helemaal vergeten wanneer we boven komen en er een sprakeloos makend tafereel voor ons opdoemt. Vanop de Alpage de Bovine hebben we een weids zicht over Zwitserland en Le Grand Combin, een top van 4313 meter. Daarna volgt een lange en pittige afdaling waarbij we bijna 1000 meter naar beneden zakken. Na zo’n afdaling ben ik telkens zo dankbaar voor mijn wandelstokken die mijn knieën toch een beetje ontlasten. Wanneer we het roze kerkje van Trient zien verschijnen in de vallei, weten we dat deze dag er helaas weeral op zit.
Dag 5: van Trient naar Montroc-Le-Planet en Chamonix
Andere dag, zelfde tradities. Regen tijdens de klim, onszelf trakteren op een warme chocomelk in Refuge de Col de la Balme en dan… Fotoshoot met de Mont Blanc! De berg waar we al 5 dagen rondwandelen, komt eindelijk tevoorschijn. De quote “always take the scenic route” is vandaag echt van toepassing. Voor ons zien we Chamonix liggen, links van ons staat de Mont Blanc met de Grandes Jorasses en Aiguille du Chardonnet. Rechts worden we ook met luid applaus onthaald door andere bergketens. 800 meter lager staan we aan het treinstation, om het rode stadstreintje terug naar onze camping in Chamonix te gaan. Tijdens de rit dringt het door: ons avontuur zit erop. ’s Avonds spreken we af voor een hapje en een drankje in het gezellige centrum van Chamonix. Er vloeit een traan maar de ruimte rond ons wordt vooral gevuld met heel veel liefde en mooie woorden. Vrolijke bergvrienden, dat zijn wij.
Bucketlist material: bezoek Aiguille du Midi
De voorlaatste dag staat onze wekker vroeg want we hebben tickets geboekt voor een bezoek aan Aiguille du Midi oftewel: de enige manier om dicht bij de top van de Mont Blanc te komen zonder jezelf om te toveren tot alpinist. Het is een bergtop waarop een soort platform werd gebouwd. Als je geluk hebt met het weer, kan je hier kilometers lang de Alpen zien doorlopen. Er zijn verschillende “terrassen” van waaruit je telkens verschillende uitzichten hebt. Vanbinnen is er een informatieve tentoonstelling. Daarnaast is het een startpunt voor alpinisten en wordt er ook aan onderzoek gedaan
In een kabelbaan stijg je in 20 minuten vanuit het centrum van Chamonix naar 3842 meter hoogte. Recht omhoog, bengelen langs uitstekende rotsen. Het is een ervaring en niet niks als je weet dat hoogteziekte al kan beginnen vanaf een hoogte van 3000 meter. Boven is het koud mét ijspegels. Je voelt de impact van de hoogte: ons lichaam kan minder zuurstof opnemen. Denk aan kortademigheid, hoofdpijn, snel vermoeid zijn door wandelen en trappen doen. Het valt goed te doen, maar iedereen reageert anders. Kleed je warm aan, drink veel water en als je je niet goed voelt, spreek dan zo snel mogelijk een medewerker aan. Lees hier meer over hoogteziekte.
Zodra we uit de lift stappen, worden de overvallen door een uniek beeld. We zien wandelaars met touwen en stijgijzers over een besneeuwde bergkam wandelen. En wie goed kijkt, ziet in de verte enkele stipjes die bezig zijn aan de beklimming van de Mont Blanc. Het is hier echt heel exposed, totaal blootgesteld aan de natuur. Hier mensen zien wandelen en klimmen is bijzonder impressionant.
Enkele tips voor je bezoek:
- Koop je tickets op voorhand online
- Ga vroeg in de ochtend om drukte te vermijden
- Hou het weer in de gaten (bij slecht weer, geen kabelbaan)
- Draag laagjes
- Smeer zonnecrème
- Neem een zonnebril mee
- Neem water mee en drink voldoende
- Stap op de terugweg uit bij het tussenstation en maak een wandeling
- Een ander mooi uitzicht op de Mont Blanc heb je van aan Lac Blanc, een bergmeer aan de overkant van Chamonix.
Meer info en boekingen op montblancnaturalresort.com.
Aangewakkerde wanderlust
Ik zou alinea’s kunnen volschrijven over de impact van deze trektocht op elk van ons. Over hoe karaktervormend het is en hoe het honger geeft naar meer. De wanderlust is aangewakkerd. Maar niemand die het beter kan verwoorden dan deelnemer Evelien. Dit is wat zij schreef over de reis:
Buiten onze comfortzone. En nog geen klein beetje.
Waarom uitstellen wat je vandaag al kan doen? Niemand weet wat morgen brengt, dus we just did it!
We kwamen hier allemaal met onze eigen rugzak. Letterlijk en figuurlijk.
Maar dat we dit samen konden doen, maakt het net zoveel mooier.
Samen bang zijn voor het onweer.
Samen wakker worden in magisch mooie valleien tussen bergtoppen.
Samen natte tenten opvouwen.
Samen leren hiken en elkaar aanmoedigen.
Samen onze hartslag laten zakken en ons zweet binnen de perken proberen houden.
Samen erop letten om op tijd te drinken en te eten.
Samen vieren dat we de bergpas haalden ondanks de soms moeilijke weersomstandigheden.
Samen lunchen op een groene bergweide uit onze geliefde groene zakskes.
Samen als een ballerina of berggeit met roze tutu in gedachten naar beneden.
Samen aankomen met vermoeide benen, dankbaar voor wat ons lijf weer heeft gepresteerd.
Samen thuiskomen na 5 dagen op onze allereerste camping en beseffen hoe hard we gegroeid zijn als mens.
Samen shoppen in Chamonix voor onze volgende trip nu we echte ‘hikers’ zijn.
Samen huilen omdat we nu toch echt naar huis moeten.
Samen loslaten en nagenieten omdat we weten dat niemand ons dit nog kan afpakken.
Fier op ONS!
Aanvullend schreef andere Evelyne dit over haar ervaring met de groep:
Ik vertrok naar dit avontuur op zoek naar een stukje mildheid, vrijheid, verbinding met de natuur en mezelf. En ik keerde met zoveel meer terug. Ik was ervan overtuigd dat ik daarvoor vooral op mezelf moest zijn, maar deze groep leerde me hoe krachtig verbondenheid met anderen kan zijn en voelde als een warm en veilig deken. Ik kan moeilijk uitdrukken hoe net dát onverwacht het grootste cadeau bleek te zijn.
Mijn opzet voor deze week is geslaagd: alle harten omtoveren tot echte hikersharten. Verliefd op de natuur, het avontuur & op verbinding: met zichzelf, elkaar en deze mooi wereldbol die we onze thuis mogen noemen. Hoe meer wandelzielen, hoe meer vreugd. Dat heeft deze groep die vanaf minuut 1 als secondelijm aan elkaar hing nog maar eens extra bewezen.
Dus dank jullie wel allemaal om van deze Op Wandel-groepsreis een topeditie te maken. Merci voor het vertrouwen in mij en de organisatie van Travelbase. Zonder Opwandelaars geen Op Wandel. Dus vanuit de grond van mijn hart: echt dikke merci om hier te zijn.
Spijt dat je deze reis gemist hebt? De data voor 2024 zijn nog niet bekend. Maar zodra er nieuws, is ontvang je updates in je mailbox. Schrijf je daarom zeker in op de nieuwsbrief van Op Wandel via het formulier hieronder. Maar wacht vooral niet tot dan om terug in je wandelschoenen te springen. Want je weet: een dag niet gewandeld, is een dag niet geleefd. Tot op de wandelpaden!
Liefs,
Dorien
